مشاوره روانشناسی زنان

اگر خواسته های دوست خیالی کودک از کنترل خارج شد، شما مجاز هستید که نه بگویید. دکتر رادمن می‌گوید: «افراط به فرزندتان می‌تواند راه خوبی برای پیوند دادن و نشان دادن احترام و عشق باشد». “اما انجام هر کاری که باعث استرس بیشتر شما یا سایر اعضای خانواده شود توصیه نمی شود. اجازه ندهید دوست خیالی فرزندتان به راهی تبدیل شود که فرزند شما کنترل گسترده ای بر خانواده داشته باشد. گذاشتن یک بشقاب اضافی با غذای خیالی خوب است. ، اما سرو کردن یک شام کامل پیام اشتباهی را ارسال می کند.”

و در برخی مواقع، بچه‌ها بازی کردن را تحت پوشش یا تحت هدایت رفیق تظاهر می‌کنند. او می افزاید: «دوستان خیالی معمولا زمانی مشکل ساز می شوند که کودک رفتار نادرست خود را به گردن دوست خیالی بیاندازد. در این صورت باید به کودک آموزش داده شود که هر کاری که خود یا دوست خیالی اش انجام دهد به عهده او خواهد بود».

پرچم قرمز دیگری که باید مراقب آن بود؟ ترجیح دادن دوست خیالی به دوست واقعی، که غیرمعمول است و می تواند نشانه چیز دیگری باشد. دکتر مارکهام می‌گوید: «کودکانی که دوستان خیالی دارند معمولاً بیشتر از سایر کودکان اجتماعی هستند. “اما اگر یکی از والدین متوجه شود که کودک از فرصت‌های ارتباط با کودکان دیگر خودداری می‌کند و در عوض با دوست خیالی خود بازی می‌کند، می‌خواهم بفهمم کودک چگونه دنیای اجتماعی خود را تجربه می‌کند. آیا کودک کمی اضطراب اجتماعی دارد؟ آیا آنها مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. ؟”

از نظر روانشناسان فمیلیکو متأسفانه دوستان خیالی با هوش مرتبط نیستند - اما خوشبختانه هیچ ارتباطی با بیماری روانی نیز وجود ندارد.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد حضور یک دوست وانمود شده می تواند با ضریب هوشی آینده مرتبط باشد، اما تحقیقات نشان می دهد برخی از مشترکات در بین کودکانی که آنها را دارند. دکتر مارکهام می‌گوید: «کودکانی که دوستان خیالی دارند، در چیزی که ما آن را چشم‌انداز می‌نامیم، مهارت بیشتری دارند – آنها می‌توانند مسائل را از دیدگاه شخص دیگری ببینند.» “اما ما نمی دانیم که این مرغ است یا تخم مرغ. آیا آنها این مهارت را از داشتن یک دوست خیالی توسعه می دهند یا قبلاً این مهارت را دارند که تصور تجربه دوست خیالی را آسان تر می کند؟”

دکتر نیومن همچنین می گوید: «آنها کودکان پیش دبستانی را به طور گسترده مورد مطالعه قرار دادند. “آنها دریافتند که کودکانی که دوستان ساختگی ایجاد می کنند، تخیل تر هستند، واژگان غنی تر و کامل تری دارند و بهتر می توانند خود را سرگرم کنند. خوانندگان همچنین کشف کردند که کودکان با دوستان خیالی با همکلاسی های خود بهتر کنار می آیند.”

8 راهکار برای برخورد با دوست خیالی کودک
خودتان را خیلی نگران نکنید
روانشناسان کودک معتقد هستند داشتن دوست خیالی کودک در سنین 3 تا 7 سال کاملا طبیعی است. شما در برخورد با دوست خیالی فرزندتان نباید او را به شدت رد کنید و کودکتان را از داشتن دوست خیالی منع کنید. هرچه شما بیشتر کودکتان را وادار به ترک کردن دوست خیالی اش کنید، او بیشتر وابسته می‌شود. پس بهتر است دوست خیالی کودک را به عنوان عضو جدید خانواده قبول کنید و حتی با او همراه شوید. مثلا هنگام ناهار یک ظرف هم برای دوست خیالی بگذارید و در مورد او با فرزندتان صحبت کنید. اینکه دوست خیالی کودک را بپذیرید، باعث می‌شود کنترل بهتری روی شرایط داشته باشید.

از آنجایی که دوست خیالی کودک مدتی میهمان منزل شماست، بهتراست او را بیشتر بشناسید. در مورد دوست خیالی کودک از فرزندتان سوال بپرسید. سوالاتی مانند ” اسم دوست خیالیت چیه؟"، ” دوست خیالیت چندسالشه و اهل کجاست؟” ” با او چه بازی هایی انجام میدی؟"، ” او تو را به انجام چه کارهایی تشویق می‌کنه". این سوالات به شما کمک می‌کند تا اطلاعات مفیدی در مورد دوست غیرواقعی فرزندتان به دست آورید. شما می‌توانید از این اطلاعات هوشمندانه استفاده کنید. معمولا ویژگی های خوب و بدی که کودکتان در مورد دوست خیالی خود می‌گوید، همان ویژگی های فرزندتان است. اگر درمورد ترس ها و کنجاوی های دوست غیر واقعی خود برای شما تعریف می‌کند، به احتمال زیاد همان ترس ها و اضطراب های فرزندتان است.

با دوست خیالی فرزند بیش از اندازه همراه نشوید
همانطور که گفتیم آشنایی با دوست خیالی کودک به شناخت بهتر فرزندتان کمک می‌کند. اما نباید بیش از اندازه با دوست غیر واقعی همراه شوید تا این مسئله خیلی برای او پررنگ نشود. توجه زیاد شما به دوست خیالی کودک ممکن است باعث احساس حسادت در کودکتان شود. بنابراین نسبت به دوست خیالی فرزند خود خیلی اشتیاق نشان ندهید و هرگز فرزندتان را با او مقایسه نکنید. به طور کلی می‌توان گفت در مورد دوست خیالی کودک صحبت نکنید مگر اینکه فرزندتان برای صحبت پیش قدم شود. اگر او برای گفتگو پیش قدم شد، باید شنونده خوبی برای او باشید.

برای دوست خیالی محدودیت بگذارید
اگر احساس می‌کنید مهمان ناخوانده منزل شما بیش از اندازه در کارهای فرزندتان دخالت می‌کند، او را محدود کنید. گاهی اوقات ممکن است فرزند شما کار اشتباهی انجام دهد و انگشت اتهام را به سمت دوست خیالی خود ببرد که ” او این کار را انجام داد” و یا ” او از من خواست تا این کار را انجام دهم".  در چنین شرایطی لازم است که قوانینی را برای دوست خیالی تعیین کنید. مثلا به کودکتان بگویید” او در خانه خودش می‌تواند هرکاری که دلش خواست انجام دهد اما وقتی اینجاست باید مطابق قوانین منزل ما رفتار کند” و یا ” او کار اشتباهی کرده و دیگر نباید آن را تکرار کند". هر زمانی که متوجه شدید فرزندتان برای فرار از پاسخگویی به کارهای اشتباهش، تقصیر را به گردن دوست خیالی می‌اندازد با او برخورد کنید و بهانه هایش را قبول نکنید.

منبع: مشاوران فمیلیکو