مشاوره روانشناسی زنان

درمان آنلاین روان درمانی است که از طریق اینترنت انجام می شود. این خدمات را می توان از طریق تلفن، از طریق ویدئو کنفرانس یا پیام رسانی و نه حضوری ارائه کرد. این روش درمانی در دهه گذشته رشد قابل توجهی داشته است زیرا نیاز واقعی مردم را برآورده می کند: تحقیقات نشان داده است که 70٪ از مردم به درمان سنتی و در مطب دسترسی ندارند. حتی اگر ساعات غیر متعارف کار می کنید، بچه دارید، به وسایل حمل و نقل مطمئن دسترسی ندارید یا بیمه درمانی ندارید.

دلیلی وجود دارد که مشاوره خانواده تلفنی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین درمان آنلاین امروزی است: این درمان آنلاین با استفاده آسان و نسبتاً مقرون به صرفه است که نیازهای بسیاری از افراد را برآورده می‌کند.

قبل از ثبت‌نام، کاربران می‌توانند بیوگرافی دقیق درمانگرانی را که در مشاوره خانواده تلفنی، مرور کنند. این به شما این امکان را می دهد که مطمئن شوید که می توانید فردی را پیدا کنید که بتواند قبل از شروع فرآیند درمان با او رابطه درمانی ایجاد کنید. مشاوره خانواده تلفنی همچنین در مورد نحوه محافظت از داده های بیمار و حریم خصوصی بسیار شفاف است و اطلاعات دقیق به طور برجسته در وب سایت آن نمایش داده می شود.

مشاوره خانواده تلفنی همچنین گزینه‌های ارتباطی مختلفی را برای صحبت با درمانگر خود به مشتریان ارائه می‌دهد، از جمله ویدئو، صدا، چت زنده و پیام‌رسانی نامحدود. این به کاربران امکان می دهد راحت ترین و راحت ترین گزینه را انتخاب کنند. جلسات مشاوره خانواده تلفنی برای افراد، زوج ها و نوجوانان در دسترس است. و در حالی که هزینه های اشتراک مشاوره خانواده تلفنی در مقایسه با دیگر درمان ها، تقریباً متوسط است. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که مشاوره خانواده تلفنی به جای اینکه به شما اجازه انتخاب بدهد، درمانگر شما را با شما مطابقت می دهد. با این حال، اگر فکر نمی کنید که این یک تطابق خوب است، می توانید نسبتاً به راحتی جابجا شوید.

هفتاد و دو درصد مراجعانی که خدماتی را که از طریق مشاوره خانواده تلفنی دریافت کردند، بسیار خوب یا عالی ارزیابی کردند.

طبق نظرسنجی‌ها، کاربران عموماً از میزان پاسخ‌دهی درمانگران خود بسیار راضی بودند و 79 درصد گفتند که تعویض درمانگر در مشاوره خانواده تلفنی بسیار آسان یا آسان است، اگر احساس کنند که درمانگرشان مناسب آنها نیست. طرح اشتراک مشاوره خانواده تلفنی فمیلیکو نیز نسبت به طرح‌های با قیمت مشابه در شرکت‌های رقیب، قیمت بهتری دارد و فراگیرتر است.

مشاوره فمیلیکو خدمات مدیریت دارو را در دسترس ندارد، اما اگر دارو مصرف می کنید یا فکر می کنید ممکن است از ترکیبی از خدمات دارو درمانی و گفتگو درمانی بهره مند شوید.

منبع:

فمیلیکو

منبع:

https://familico.ir/family-telephone-counseling/

در تجربه آموزش صحبت کردن به کودک ، زمانی که دخترم شروع به صحبت کرد، زندگی به عنوان والدین بسیار آسان تر شد. نه فقط گفتن کلمات ساده، بلکه در واقع در عبارات 2-3 کلمه ای و جملات کامل صحبت کنید. وقتی می‌توانست برای برآوردن خواسته‌ها و نیازهایش ابراز وجود کند، او را بسیار خوشایندتر می‌کرد.

زبان نه تنها باعث می‌شود که زندگی روزمره کودک نوپا قابل کنترل‌تر باشد، بلکه دیدن اینکه کودک شما هر روز مهارت‌های جدیدی را یاد می‌گیرد شگفت‌انگیز است.

اهمیت بازی در یادگیری صحبت کردن
حتی قبل از اینکه کودکان صحبت کردن را یاد بگیرند، اطلاعات زیادی را از طریق حواس خود دریافت می کنند. در طول بازی، زمان صرف غذا، زمان خواب و زمان حمام، آنها درک بهتری از نحوه عملکرد بدن و اشیاء خود به دست می آورند.

بازی شغل اصلی نوزادان و کودکان نوپا است زیرا زمانی که غذا نمی‌خورند و نمی‌خوابند، در حال بازی هستند. آنها مهارت‌ها، مفاهیم جدید و همه چیز درباره دنیای اطراف خود را از طریق بازی یاد می‌گیرند.

اگرچه ممکن است بازی برای شما ساده و سرگرم کننده به نظر برسد، اما یکی از بهترین تجربیات یادگیری برای کودک شما است. آنها به سادگی با قرار دادن یک مکعب مربع در یک فنجان بزرگ یا فشار دادن یک دکمه، اندازه ها، رنگ ها، شکل ها، اعمال و مفاهیم را یاد می گیرند تا یک جسم بیرون بیاید.

هنگامی که آنها قادر به برچسب زدن به اشیاء، اقدامات و مفاهیمی هستند که در حال یادگیری هستند، زمان بسیار بهتری در طول بازی خواهند داشت. همانطور که بازی مستقل برای یادگیری عالی است، بازی هدایت شده با بزرگسالان راهی عالی برای یادگیری صحبت کردن در کودک نوپا است. در واقع این تنها راه برای منفجر شدن زبان آنهاست.

چگونه نکات صحبت کردن را به کودک خود بیاموزیم
بهترین راه برای ترغیب کودک نوپا به صحبت، تبدیل فعالیت های روزمره به تجربیات یادگیری است. همانطور که آنها به زندگی روزمره خود می پردازند، دانش و فرصت های آموزشی فراوانی برای آنها وجود دارد که با آنها روبرو شوند. شما فقط باید در دسترس باشید و مایل باشید که این کار را با آنها انجام دهید.

اگر همه این موارد را به آنها آموزش نمی دهید نگران نباشید، زیرا بسیاری از مهارت ها به طور طبیعی رخ می دهند. با این حال، اگر می‌خواهید چیزهایی وجود داشته باشد که کودکتان سریع‌تر آن‌ها را بگیرد، راه‌های زیادی برای کمک به حرکت آنها وجود دارد.

نوزادان و کودکان نوپا از طریق تکرار و ثبات یاد می گیرند. من مجموعه ای از نکات را برای شروع شما جمع آوری کردم. اگر می خواهید یاد بگیرید که چگونه صحبت کردن را به کودک نوپای خود بیاموزید، این نکات را دنبال کنید.

1. به سادگی با آنها صحبت کنید
زیاد. ممکن است فکر کنید که اکنون به اندازه کافی با آنها صحبت می کنید، اما اگر فرزند شما هنوز صحبت نمی کند، شاید شما به اندازه کافی با آنها صحبت نمی کنید. از هر فرصتی استفاده کنید تا آنها را در معرض زبان قرار دهید، حتی اگر پاسخی ندهند. هنگام تعویض پوشک، هنگام تهیه شام، هنگام صرف غذا، و غیره. می توانید آنها را در طول فعالیت های روزمره در معرض بسیاری از زبان های جدید قرار دهید. حتی اگر فکر می کنید دایره لغات خیلی پیچیده است، با آن ها گفتگوی عادی داشته باشید.

2. از زبان اشاره استفاده کنید
خیلی از والدین به کودکان خود آموزش داده اند که چطور کلماتی مثل “بیشتر” ، ” آب ” و یا ” خوابیدن “ را با زبان اشاره بیان کنند. کودکان اغلب راحت تر از بزرگسالان زبان دومی را می گیرند. این روش به کودکتان کمک خواهد کرد که در سنین پایین تری ارتباط برقرار کنند و خواسته هایش را بیان کنند.

شما باید همزمان که کلمه ی “بیشتر” را به کودکتان می گویید آن را با زبان اشاره هم نشان دهید. این کار را دائما تکرار کنید، به این ترتیب کودک شما به مرور بین اشارات شما و کلمات ارتباط برقرار می کند و این روش را می آموزد.

یادگیری این راه برای برقراری ارتباط موجب افزایش اعتماد به نفس کودکتان هم خواهد شد و باعث می شود که کودکتان با سختی کمتری به برقراری ارتباط با دیگران بپردازد.

منبع

فمیلیکو

https://familico.ir/teach-a-child-to-speak/

اگر خواسته های دوست خیالی کودک از کنترل خارج شد، شما مجاز هستید که نه بگویید. دکتر رادمن می‌گوید: «افراط به فرزندتان می‌تواند راه خوبی برای پیوند دادن و نشان دادن احترام و عشق باشد». “اما انجام هر کاری که باعث استرس بیشتر شما یا سایر اعضای خانواده شود توصیه نمی شود. اجازه ندهید دوست خیالی فرزندتان به راهی تبدیل شود که فرزند شما کنترل گسترده ای بر خانواده داشته باشد. گذاشتن یک بشقاب اضافی با غذای خیالی خوب است. ، اما سرو کردن یک شام کامل پیام اشتباهی را ارسال می کند.”

و در برخی مواقع، بچه‌ها بازی کردن را تحت پوشش یا تحت هدایت رفیق تظاهر می‌کنند. او می افزاید: «دوستان خیالی معمولا زمانی مشکل ساز می شوند که کودک رفتار نادرست خود را به گردن دوست خیالی بیاندازد. در این صورت باید به کودک آموزش داده شود که هر کاری که خود یا دوست خیالی اش انجام دهد به عهده او خواهد بود».

پرچم قرمز دیگری که باید مراقب آن بود؟ ترجیح دادن دوست خیالی به دوست واقعی، که غیرمعمول است و می تواند نشانه چیز دیگری باشد. دکتر مارکهام می‌گوید: «کودکانی که دوستان خیالی دارند معمولاً بیشتر از سایر کودکان اجتماعی هستند. “اما اگر یکی از والدین متوجه شود که کودک از فرصت‌های ارتباط با کودکان دیگر خودداری می‌کند و در عوض با دوست خیالی خود بازی می‌کند، می‌خواهم بفهمم کودک چگونه دنیای اجتماعی خود را تجربه می‌کند. آیا کودک کمی اضطراب اجتماعی دارد؟ آیا آنها مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. ؟”

از نظر روانشناسان فمیلیکو متأسفانه دوستان خیالی با هوش مرتبط نیستند - اما خوشبختانه هیچ ارتباطی با بیماری روانی نیز وجود ندارد.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد حضور یک دوست وانمود شده می تواند با ضریب هوشی آینده مرتبط باشد، اما تحقیقات نشان می دهد برخی از مشترکات در بین کودکانی که آنها را دارند. دکتر مارکهام می‌گوید: «کودکانی که دوستان خیالی دارند، در چیزی که ما آن را چشم‌انداز می‌نامیم، مهارت بیشتری دارند – آنها می‌توانند مسائل را از دیدگاه شخص دیگری ببینند.» “اما ما نمی دانیم که این مرغ است یا تخم مرغ. آیا آنها این مهارت را از داشتن یک دوست خیالی توسعه می دهند یا قبلاً این مهارت را دارند که تصور تجربه دوست خیالی را آسان تر می کند؟”

دکتر نیومن همچنین می گوید: «آنها کودکان پیش دبستانی را به طور گسترده مورد مطالعه قرار دادند. “آنها دریافتند که کودکانی که دوستان ساختگی ایجاد می کنند، تخیل تر هستند، واژگان غنی تر و کامل تری دارند و بهتر می توانند خود را سرگرم کنند. خوانندگان همچنین کشف کردند که کودکان با دوستان خیالی با همکلاسی های خود بهتر کنار می آیند.”

8 راهکار برای برخورد با دوست خیالی کودک
خودتان را خیلی نگران نکنید
روانشناسان کودک معتقد هستند داشتن دوست خیالی کودک در سنین 3 تا 7 سال کاملا طبیعی است. شما در برخورد با دوست خیالی فرزندتان نباید او را به شدت رد کنید و کودکتان را از داشتن دوست خیالی منع کنید. هرچه شما بیشتر کودکتان را وادار به ترک کردن دوست خیالی اش کنید، او بیشتر وابسته می‌شود. پس بهتر است دوست خیالی کودک را به عنوان عضو جدید خانواده قبول کنید و حتی با او همراه شوید. مثلا هنگام ناهار یک ظرف هم برای دوست خیالی بگذارید و در مورد او با فرزندتان صحبت کنید. اینکه دوست خیالی کودک را بپذیرید، باعث می‌شود کنترل بهتری روی شرایط داشته باشید.

از آنجایی که دوست خیالی کودک مدتی میهمان منزل شماست، بهتراست او را بیشتر بشناسید. در مورد دوست خیالی کودک از فرزندتان سوال بپرسید. سوالاتی مانند ” اسم دوست خیالیت چیه؟"، ” دوست خیالیت چندسالشه و اهل کجاست؟” ” با او چه بازی هایی انجام میدی؟"، ” او تو را به انجام چه کارهایی تشویق می‌کنه". این سوالات به شما کمک می‌کند تا اطلاعات مفیدی در مورد دوست غیرواقعی فرزندتان به دست آورید. شما می‌توانید از این اطلاعات هوشمندانه استفاده کنید. معمولا ویژگی های خوب و بدی که کودکتان در مورد دوست خیالی خود می‌گوید، همان ویژگی های فرزندتان است. اگر درمورد ترس ها و کنجاوی های دوست غیر واقعی خود برای شما تعریف می‌کند، به احتمال زیاد همان ترس ها و اضطراب های فرزندتان است.

با دوست خیالی فرزند بیش از اندازه همراه نشوید
همانطور که گفتیم آشنایی با دوست خیالی کودک به شناخت بهتر فرزندتان کمک می‌کند. اما نباید بیش از اندازه با دوست غیر واقعی همراه شوید تا این مسئله خیلی برای او پررنگ نشود. توجه زیاد شما به دوست خیالی کودک ممکن است باعث احساس حسادت در کودکتان شود. بنابراین نسبت به دوست خیالی فرزند خود خیلی اشتیاق نشان ندهید و هرگز فرزندتان را با او مقایسه نکنید. به طور کلی می‌توان گفت در مورد دوست خیالی کودک صحبت نکنید مگر اینکه فرزندتان برای صحبت پیش قدم شود. اگر او برای گفتگو پیش قدم شد، باید شنونده خوبی برای او باشید.

برای دوست خیالی محدودیت بگذارید
اگر احساس می‌کنید مهمان ناخوانده منزل شما بیش از اندازه در کارهای فرزندتان دخالت می‌کند، او را محدود کنید. گاهی اوقات ممکن است فرزند شما کار اشتباهی انجام دهد و انگشت اتهام را به سمت دوست خیالی خود ببرد که ” او این کار را انجام داد” و یا ” او از من خواست تا این کار را انجام دهم".  در چنین شرایطی لازم است که قوانینی را برای دوست خیالی تعیین کنید. مثلا به کودکتان بگویید” او در خانه خودش می‌تواند هرکاری که دلش خواست انجام دهد اما وقتی اینجاست باید مطابق قوانین منزل ما رفتار کند” و یا ” او کار اشتباهی کرده و دیگر نباید آن را تکرار کند". هر زمانی که متوجه شدید فرزندتان برای فرار از پاسخگویی به کارهای اشتباهش، تقصیر را به گردن دوست خیالی می‌اندازد با او برخورد کنید و بهانه هایش را قبول نکنید.

منبع: مشاوران فمیلیکو

به آنها بگویید رفتار خودشان را زیر نظر بگیرند
مشاوان فمیلیکو میگویند یکی از راه های برخورد با خیال پردازی کودک، انتقال احساس خوب به آن هاست. به کمک ایده و خلاقیت خود به آنها نشان دهید که انسان های قوی هستند که از عهده انجام هرکاری برمی‌آیند. از آن ها بخواهید که رفتارهای خودشان را زیر نظر بگیرند و خودشان را کنترل کنند. همچنین مسئولیت انجام کارهایشان را به خودشان بسپارید تا وقت کمتری برای خیال بافی داشته باشند.

تنفس هوشیارانه را به فرزندتان آموزش دهید
یکی از راه های کاهش خیال پردازی های کودکان آموزش و تمرین تنفس عمیق است. کودک شما باید در طول روز حداقل هشت دقیقه روی تنفس عمیق وقت بگذارد و این تمرین را انجام دهد. تنفس عمیق میزان تمرکز در سایر بخش های زندگی را بیشتر می‌کند.

به محیط اطراف خود بیشتر توجه کنید
گاهی اوقات لازم است برای کمتر شدن تخیل کودک محیط اطراف او را تغییر دهید. ممکن است در محیط اطراف فرزندتان محرک هایی وجود داشته باشد که او را به خیال پردازی تشویق می‌کند. اگر لازم است مدرسه و دوستان او را عوض کنید، دکوراسیون اتاق او را تغییر دهید و هر وسیله ای که کودک را به دنبال خیال پردازی می‌برد، از او دور کنید.

با خیال پردازی او مقابله نکنید
عدم مقابله با خیال پردازی کودک[/caption]هرگز کودکتان را وادار به ترک خیال پردازی نکنید. به جای آن به کودکان یاد بدهید که بتواند خود آگاهی داشته باشد و کنترل ذهن خود را به دست بگیرد. بنابراین هر روز با یکدیگر تمرین هایی انجام دهید که تمرکز را در او تقویت کرده و تخیل کودک را کمتر کند.

به تغذیه فرزندتان اهمیت بدهید
تغذیه مناسب به افزایش تمرکز کودک کمک می‌کند. هرچه کودک کنترل بیشتری روی ذهن خود داشته باشد، راحت تر افکار خود را کنترل می‌کند. به همین دلیل به تغذیه کودکتان اهمیت بدهید و این راهکار را دست کم نگیرید.

فرزندتان باید استراحت کافی داشته باشد
استراحت کافی یکی دیگر از مواردی است که به تقویت حافظه و تمرکز کمک می‌کند. خوابیدن به اندازه کافی، ذهن کودک را از خیال بافی دور نگه می‌دارد و ذهن او را آرام می‌کند. به طور مقابل بی خوابی باعث آشفتگی کودک شده و او را به دنیای خیال می‌برد.

منبع:

 مشاوره روان درمانی

https://indianexpress.com/

https://familico.ir/daydreaming-in-children/

از نظر متخصصان فمیلیکو شروع مدرسه می تواند تغییر بزرگی برای فرزند شما باشد و ممکن است کمی مضطرب و همچنین هیجان زده شود. به فرزندتان بفهمانید که فکر می‌کنید در مدرسه خوب پیش خواهد رفت، می‌تواند به او کمک کند احساس مثبتی داشته باشد.

در اینجا ایده هایی برای مدیریت احساسات مختلط وجود دارد:
 

سعی کنید قبل از اولین روز مدرسه، قرارهای بازی را با کودکان دیگر ترتیب دهید. اگر فرزند شما قبل از شروع مدرسه کودک دیگری را بشناسد که به همان مدرسه می رود، می تواند کمک کند.

به فرزندتان عشق و حمایت فراوان بدهید. در مورد شروع مدرسه فرزندتان هیجان زده و مشتاق باشید. این به فرزند شما این پیام مثبت را می‌فرستد که مدرسه هیجان‌انگیز است و با آن کنار می‌آید و سرگرم می‌شود.

اگر موضوع مدرسه در طول فعالیت های روزمره با فرزندتان مطرح می شود، از این به عنوان فرصتی برای شروع گفتگو استفاده کنید. اما از دستورات فرزندتان پیروی کنید - صحبت بیش از حد در مورد مدرسه ممکن است کودک شما را بیشتر مضطرب کند.

کتابی برای کودکان درباره شروع مدرسه با فرزندتان بخوانید. خواندن کتاب‌های مربوط به مدرسه با هم می‌تواند به شما کمک کند با فرزندتان درباره احساساتش صحبت کنید. می توانید شروع مدرسه توسط جانت و آلن آلبرگ یا شروع مدرسه توسط جین گادوین و آنا واکر را امتحان کنید.

سعی کنید فرزندتان را با یک خداحافظی شاد و مطمئن به مدرسه ببرید – و برای خودتان هم برنامه ریزی کنید، مثل قهوه با یک دوست. حتی اگر غمگین یا نگران هستید، می تواند به دور نگه داشتن این احساسات از فرزندتان کمک کند.

وقتی فرزند شما مدرسه را شروع می کند، این یک تغییر بزرگ در زندگی خانوادگی شما است. اگر کمی هم نگران یا غمگین باشید، طبیعی است. گاهی صحبت کردن با والدین دیگر در مورد احساس خود کمک می کند. سایر والدین نیز ممکن است نکات مفیدی برای آماده شدن و شروع مدرسه داشته باشند.

مراسم خداحافظی را طولانی نکنید
حتما شما هم در روزهای اول مدرسه استرس و نگرانی برای مدرسه رفتن کودک دارید. اما اجازه ندهید که فرزندتان متوجه استرس در چهره شما بشود. طبیعی است که خداحافظی کردن و دوری از فرزند برای شما کار سختی است ولی خداحافظی را تلخ نکنید. با رویی گشاده و لبخند و یک بوسه شیرین فرزندتان را راهی مدرسه کنید.

جشن کوچکی برگزار کنید

همه ساله برای بچه های سال اولی جشن برگزار می‌شود اما شما هر سال برای ورود فرزندتان به سال تحصیلی جدید یک جشن خودمانی کوچک بگیرید. مثلا یک کیک خانگی بپزید و یک شام مفصل ترتیب بدهید. لازم نیست که  یک جشن بزرگ و فامیلی برگزار کنید تا در روزهای ابتدایی مدرسه درگیر تشریفات باشید.

مسائل بهداشتی را به فرزند خود توضیح دهید
مسائل بهداشتی یکی دیگر از موارد مهمی است که باید به فرزندان خود مخصوصا بچه های کلاس اولی توضیح دهید. استفاده از لیوان شخصی، تغذیه، شستشوی دست ها و رعایت نکات بهداشتی در توالت عمومی، سلامتی کودک شما در مدرسه تضمین می‌کند. شما هم به عنوان والدین فرزندانتان در رعایت بهداشت فردی به آن ها کمک کنید. فرم مدرسه را مرتب بشویید و حتما کودک خود را قبل از رفتن به مدرسه به مسواک زدن تشویق کنید.

https://familico.ir/

https://raisingchildren.net.au/