مشاوره روانشناسی زنان

فرزند ادب یعنی……

فرزند ادب نعمتی است که وجودشان برای هر والدی آرزو و مایه سربلندی است. برعکس داشتن فرزند نا فرمان و بی ادب از عوامل سر افکندگی و خجالت والدین بین دوسن و فامیل میشد. تربیت صحیح و پرورش کودکی سالم و صالح به آن جا اهمیت دارد که تمامی روایات از ائمه و بزرگان دین اسلام  به آن سفارش شده است و همین مورد ر مسئوولیت سنگینی بر دوش والدین میگذارد. مراجعه به مشاوره کودک برای والدین امری است که پیشنهاد میشود کنار سایر روش های تربیتی لحاظ نمایند. اهمیت این موضوع امروزه توجه زندگی ماشینی و منی که جامعه حال توسعه به دنل دارد و تغییر نقش هایی که بنا به شرایط اجتماعی و اقتصادی بین زن و شوهر ایجاد شده است بسیار بیشتر از گذشته به چشم میخورد.

اگر پای صحبت قدیمی ها نشسته شید حتما این نمونه مواجه شده اید که زمان گذشته تعداد زیادی خانواده فضایی کوچک هم زندگی میکردند این حال روابط ستی بین همه حاکم بود چرا که هر کس میدانست چه وظایفی قل دیگری دارد، حساب کوچکتری بزرگتری مشخص بود و کودک رفر بزرگتر ها احترام و ادب پاسخ میداد، مقابل بزرگتر ها نیز سعی میکردند کودک خود را برای زندگی آینده و مواجه پستی و بلندی های آن آماده کنند. امروزه شاهد تغییراتی سبک زندگی و فرزند پروری والدین هستیم که بیشترین سهم را ید برای خانواده ها به عنوان اولین حوزه تربیتی و شکل گیری شخصیت کودکان قائل شد. کنار خانواده، آموزش و پرورش و رسانه ها و مراکز مشاوره خانواده سایر ارگان های جامعه چگونگی فرزند ادب به نوبه خود دارای سهمی میشند.

 چگونه فرزندان ادب و صبور  تربیت کنیم

این مقاله روی صحبت ما والدین و نقش خانواده نوع تربیت فرزندان میشد. یکی از دغدغه های والدین بعد از تولد فرزندشان نحوه تربیت آن ها میشد و برای برخی والدین جوان، تغییر نقش زن و شوهری به ما – پی حدی استرس زاست. به خصوص برای خانوم هایی که به زگی تصمیم به بچه دار شدن نموده اند همیشه این نگرانی وجود دارد که حالا ید چیکار کنم؟ اگر از پس بزرگ کردنش بر نیایم چی میشود؟

این ماهای لقوه معمولا این شرایط دست به دامان تجارب ماشان یا بزرگتر های فامیل میشوند. پ و مای نقشی است که به دنل ورود فرد سوم به زندگی زوج برای آن ها ایجاد میشود که اسلام و همه فرهنگ ها برای آن ها ارزش زیادی قائل هستند و یکسری انتظارات  برای والدین نسبت به فرزند و لعکس فرزند قل پ و ما و تربیت کودک ارائه داده اند که عدم توجه و به کارگیری آن ها تربیت و رشد ست کودک را مشکل مواجه میکند و والدین را دچار احساسات نا خوشایندی چون شرم و گناه، خجالت و استرس مینماید که برای هیچ کس قابل تحمل نمیشد.

چگونه فرند ادب و شخصیت تربیت کنیم؟

آیا بهتر نیست قبل از این که تصمیمی برای تولد کودکن داشته شید ابتدا نسبت به نیاز ها و روش های تربیتی سالم این دوره اطلاعات لازم را کسب نمایید قدانی از این معجزه و نعمت ارزش الهی  دچار یاس و نا امیدی و نا سپاسی نشوید. آگاهی و شناخت فرزندان تمام مراحل زندگی برای والدین ضروری مینماید اما اهمیت آن دوران کودکی یا به تعبیر برخی رویکرد های روانشناسی ۱۲ سال اول زندگی بسیار مهم تر از مراحل بعدی است که کودک ازگل آمده و مستقل تر دنیای بزرگسالی مواجه میشود.

ویژگی های فرزند ادب

ویژگی های فرزند ادب شامل دامنه گسترده ای از نشانه ها میشد که داشتن صد لایی از آن ها برای داشتن فرزندی سالم و ادب کفایت میکند و والدین ید توجه داشته شند نید کودک خود را به اجر راس این نشانه ها قرار دهند و او را مقید به داشتن تمام ویژگی های فرزند ادب نمایند. از جمله این نشانه ها به موارد زیر اشاره میشود:

• حرف گوش کن:

فرزند ادب مقابل انتظارات و خواسته های منطقی و به جای والدین مطیع و گوش به فرمان هستند. طفره رفتن و رد کردن دستورات و خواست ها توسط کودک نا فرمان و بی ادب به چشم میخورد.

• نوبت را راعایت میکنند:

یکی از مشکلات کودکان بی ادب عدم رعایت نوبت زی ها و صحبت کردن هست. این دسته از کودکان همه شرایط میخواهند خودشان راس شند و هیچ توجهی به حقوق دیگران ندارند.

• اعتماد به نفس لا:

کودکی که از خود و استعداد هایش آگاه است و به توانایی های خود برای انجام امور ایمان دارد، شخصیتی ملایم و موجه تر از کودکی دارد که برای رفع کوچک ترین خواسته خود به زور و پرخاشگری متوسل میشود.

• فن بیان قوی:

کودک مودب و تربیت اهل استدلال و گفت و گوست. اگر خواسته ای دارد صحبت کردن و استفاده از مهارت های کلامی مناسب از والدین خواست مینماید، مقابل توجیه والدین دلایلی به جا و منطقی توجه پ و ما را جلب مینماید، اگر متوجه شود که خواسته اش قابل اجابت نیست دلیل آن را میپذیرد. البته این مورد بیشتر برای کودکانی است که سن دبسن یا لا تر هستند.

• قشقرق و دعوا مخالف است:

استفاده از سر و صدا و متشنج کردن جو برای توجه به نیاز ها از فرزند مودب به دور است چرا که آن ها به مهارت های گفت و گوی ست مجهز هستند که نیازهای شان را کم ترین ناراحتی و تنش بر آورده مینماید.

• به تعویق انداختن نیاز ها:

کودکی که تربیت ستی یافت کرده شد میتواند دید ست و منطقی از شرایط خانواده داشته شد و صورت فراهم نبودن موقعیت برای توجه به نیازهایش آن ها را کنترل و به خیر میاندازند.

• سرزنده و شاد هستند:

کودکی که روش های منطقی فرزند پروی تربیت یافته است اهل نشاط و خنده و سر زندگی است و کمتر پیش میآید لاک دفاعی خود فرو رود و غم و گریه را تجربه کند. البته منظور این نیست که هیجانات منفی مثل خشم، اندوه و استرس نداشته شند بلکه به نسبت کودکان نافرمان به میزان کمتر و متعادلی آن را تجربه مینمایند.

تربیت فرزند ادب

تربیت فرزند ادب زندگی امروزه به معضلی برای والدین و جامعه تبدیل شده است که کوهی تربیت فرزند ادب تبعاتی برای خانواده و خود کودک به همراه دارد. از جمله پیامد هایی که تربیت نا سالم گرین گیرخانواده میشود میتوان به ایجاد جوی پر از استرس و تنش، مشکلات سازگاری، عدم توجه به بهداشت خواب، مشکلات تغذیه (کودکی که بد غذاست و مقابل هر غذایی بهانه میآورد)، افسردگی و اضطراب (اضطراب و ترس ناشی از جدایی از والدین که برای سن دبسن بیشتر ایجاد مشکل میکند)، مشکلات تحصیلی و افت تحصیلی، بی مهری و نا ملایمت معلم و والدین نسبت به او را به دنل دارد.

چگونه فرزندانی ادب تربیت کنیم؟

چگونه فرزندی ادب تربیت کنیم؟ سوالی که ذهن والدین را به خود مشغول نموده است. پاسخ آن را ید شیوه فرزند پروری والدین جست و جو کرد. ما اینجا به انواع سبک های فرزند پروری اشاره کوهی خواهیم داشت والدین پاسخ به سوال چگونه فرزندی ادب تربیت کنیم؟ راهنمایی کرده شیم.

انواع شیوه های فرزند پروری

• مستبدانه: این نوع از سبک تربیتی، والدین توسل به زور و قت افراطی سعی کنترل بیش از حد کودک را دارند.
• سهل گیرانه: این روش بر عکس سبک مستبدانه است که آن آزاد گذاشتن بیش از حد کودک و دادن اختیارات افراطی، سعی تربیت و پرورش او را دارند.
• مقتدارنه: این روش فرزند پروی، والدین همکاری و مشورت کودک خود او را برای داشتن شخصیتی سالم تشویق مینمایند. سلاح آن ها محبت است و حمایت عاطفی. مقابل از روش های قاطع و محکم یادگیری اصول تربیتی ست به فرزند شان نیز تبعیت میکنند.

کودکی که از سبک مستبدانه و سهل گیرانه تربیت میشود، دارای شخصیتی ناز پروده و لوس یا خجالتی و بی دست و پا میشود که راه ارضای نیازهایش را زور، گریه و قشرق میداند  و اعتماد به نفس پایینی دارند.

هدف ما آموزش سبک ست تربیت، “روش مقنه” میشد کودکی شخصیتی سالم و مجهز به مهارت های زندگی مناسب شکل گیرد.

چگونه فرزند بی ادب رفر کنیم؟

چگونه فرزند بی ادب رفر کنیم؟ اینجا متوجه شدیم فرزند ادب چه ویژگی هایی دارد و روش صحیح تربیت کودک چیست. حالا به ارائه مطالبی خصوص تربیت فرزند بی ادب برای آن دسته از والدینی که صاحب فرزند نا فرمان هستند میپردازیم بدانید چگونه فرزند بی ادب رفر کنیم؟

رفر فرزند بی تربیت به مراتب بسیار دشوار تر از رفر فرزند مودب میشد از جمله روش هایی برای کنترل و تربیت آن ها میتوان به تقویت قاطعیت اعمال مقررات، بی توجهی به رفر های نا ست و ارائه پاداش هایی به رفر های صحیح میشد. سرزنش و گوشزد کردن حتما خلوت و به دور از جمع شد و برای شخصیت فرزندان ن دوری از روش های تهاجمی و تنبیه فیزیکی ارزش قائل شید. بخش بعدی به ارائه راهکار های مشاوره برای تربیت فرزند مودب میپردازیم که خواندن آن نحوه رفر فرزند بی ادب را نیز فرا میگیرید.

راهکار های مشاوره برای تربیت فرزند مودب

راهکار های مشاوره برای تربیت فرزند مودب بیشتر متوجه روش هایی برای والدین است که به کارگیری آن ها جهت هر چه بهتر تربیت کردن کودک خود تلاش نمایند. از جمله مهم ترین راهکار های مشاوره برای تربیت فرزند مودب به موارد زیر اشاره میشود:

• ارائه پاداش:

قل رفر های ست کودکان به او پاداش دهید انواع پاداش میتواند کلامی شد (تحسین، تشویق های کلامی، محبت کردن)، رفری و عملی(نوازش کردن، آغوش گرفتن)، ارائه پاداش های بیرونی مثل رفتن به زمین زی، سینما، پارک و… .

• محرومیت:

کودکی که یاد گرفته است قشقرق و جر و بحث به خواسته های خود برسد ید مقابل این رفر هایش محروم سازی واکنش داد. محرومیت از چیز هایی که برای کودک مورد علاقه و دوست داشتنی است بدین صورت برای به دست آوردن مجدد آن ها دست از بی ادبی بردارد و جایگزین کردن رفر های مثبت آن ها را دوره به دست آورد.

• قاطعیت و حفظ اقتدار ارائه مقررات:

والدین ید هم مشورت نمایند و برای ایجاد مقررات توافق نظر داشته شند و عملی کردن آن ها همکاری نمایند. منظور از قاطعیت این است که اجرای قوانین و ارائه محرومیت ها و پاداش ها  نید گاهی سفت و گاهی شل گرفت بلکه روند ید ثابت و بدون تغییر شد او را متوجه اهمیت موضوع نمایید. این موضوع عث جلب توجه و اعتماد کودک نسبت به رفر های پاداش و مجازات والدین میشود.

• پرهیز از چند تربیتی:

معمولا کودکان نا فرمان خود را به منبع حمایتی محکمی به اسم “ما بزرگ -پ بزرگ ها”، مجهز میدانند که مقابل رفر های اشته شان از آن ها دفاع و پشتینی مینمایند. همین امر عث تضاد و اختلاف بین روش های تربیتی والدین بزرگتر ها میشود. صحبت بزرگتر ها و متقاعد کردن شان جهت عدم دخالت تربیت فرزند ن گام مهمی است که ید مورد توجه والدین قرار گیرد.

زینب رضائی—– روانشناس لینی.