مشاوره روانشناسی زنان

بسیاری از مردم فقط یک یا دو حمله پانیک در طول زندگی خود دارند و مشکل تا حدودی برطرف می شود، البته زمانی که یک موقعیت استرس زا به پایان برسد. اما اگر حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره داشته‌اید و دوره‌های طولانی را در ترس دائمی از حمله دیگری سپری کرده‌اید، ممکن است وضعیتی به نام اختلال پانیک داشته باشید.

اگرچه حملات پانیک به خودی خود تهدید کننده زندگی نیستند، اما می توانند ترسناک باشند و به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارند. اما درمان می تواند بسیار موثر باشد.

علائم حملات پانیک
حملات پانیک معمولاً به طور ناگهانی و بدون هشدار شروع می شود. آنها می توانند در هر زمانی روی دهند. وقتی در حال رانندگی با ماشین هستید، در مرکز خرید، به حالت خوابیده یا در وسط یک جلسه کاری. ممکن است گاه به گاه حملات پانیک داشته باشید، یا ممکن است به طور مکرر رخ دهند.

حملات پانیک تغییرات زیادی دارند، اما علائم معمولا در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسند. ممکن است پس از فروکش کردن حمله پانیک احساس خستگی و فرسودگی کنید.

حملات پانیک به طور معمول شامل برخی از این علائم یا علائم است:

احساس عذاب یا خطر قریب الوقوع

ترس از دست دادن کنترل یا مرگ

ضربان قلب تند و تند

تعریق

لرزیدن یا لرزش

تنگی نفس یا گرفتگی در گلو

لرز

گرگرفتگی

حالت تهوع

گرفتگی شکم

درد قفسه سینه

سردرد

سرگیجه، سبکی سر یا غش

بی حسی یا گزگز

احساس غیر واقعی بودن یا جدا شدن

یکی از بدترین چیزهایی که در مورد حملات پانیک وجود دارد، ترس شدید از این است که یک حمله دیگر داشته باشید. ممکن است آنقدر از حملات پانیک بترسید که از موقعیت‌های خاصی که ممکن است رخ دهد اجتناب کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم حمله پانیک دارید، در اسرع وقت به دنبال کمک پزشکی باشید. حملات پانیک، اگرچه به شدت ناراحت کننده هستند، خطرناک نیستند. اما کنترل حملات پانیک به تنهایی دشوار است و ممکن است بدون درمان بدتر شوند.

در مقالات مرکز روانشناسی آویژه ذکر شده است که علائم حمله پانیک همچنین می تواند شبیه علائم سایر مشکلات سلامتی جدی مانند حمله قلبی باشد، بنابراین اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث علائم شما می شود، مهم است که توسط ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود ارزیابی شوید.

چه تکنیک‌هایی برای کاهش علائم حمله پانیک مورد استفاده قرار می گیرد؟
بسیاری از افراد زمانی که به حملات پانیک دچار می‌شوند وحشت کرده و کنترلی روی خود ندارند. در ادامه به شما خواهیم گفت که در هنگام حمله پانیک چه باید کرد.

تنفس عمیق
بستن چشم‌ها
پرت کردن حواس
شل کردن عضلات بدن
تمرین ذهن آگاهی
عدم مقابله با احساس ترس
از موثرترین  راه های برخورد با حملات پانیک میباشد.

 اختلال پانیک چگونه درمان می‌شود؟
افراد مبتلا به پانیک به دلیل رنج و اضطرابی که متحمل می‌شوند زندگی سختی دارند. از این رو باید درمان پانیک را آغاز کنند و در صورتی که به موقع برای درمان اقدام شود، بهبود آن سریع‌تر پیش خواهد رفت و فرد راحت‌تر می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد. علاوه بر آن درمان این بیماری در درجه اول با روان درمانی آغاز می‌شود و با توجه به سابقه بیماری فرد یا شدت آن ممکن است دارو درمانی نیز انجام شود. در ادامه به بررسی روش‌های درمان این اختلال می‌پردازیم.

منبع:

https://psychology.avije.org/

اختلال شخصیت هیستریونیک یک وضعیت روانی است که با الگوی رفتار هیجانی شدید و توجه طلبی مشخص می شود که از اوایل بزرگسالی شروع می شود و در موقعیت های مختلف آشکار می شود.

HPD یکی از 10 اختلال شخصیت شناخته شده در DSM-5 است. این اختلال به عنوان یکی از اختلالات خوشه B طبقه بندی می شود که به عنوان دراماتیک، بیش از حد احساسی و/یا نامنظم مشخص می شود. کلمه هیستریونیک به معنای «دراماتیک یا نمایشی» است.

تقریباً 9٪ از جمعیت عمومی در ایالات متحده حداقل یک اختلال شخصیت دارند و اختلال شخصیت هیستریونیک تقریباً 2٪ تا 3٪ از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار می دهد. این اختلال با احساسات کم عمق، توجه طلبی و رفتار دستکاری مشخص می شود.

علائم اختلال شخصیت هیستریونیک
در برخی موارد، ممکن است متوجه نشوید که به اختلال شخصیت هیستریونیک مبتلا هستید، زیرا طرز تفکر و رفتار شما برای شما طبیعی به نظر می رسد. و ممکن است دیگران را به خاطر چالش هایی که با آن روبرو هستید سرزنش کنید. 

افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک ممکن است:

نشان دادن علائم اغراق آمیز ضعف یا بیماری و ممکن است از تهدید به خودکشی برای تحت تاثیر قراردادن دیگران استفاده کند.
احساسات بیش از حد اما سطحی و رفتارهای توجه جویانه را نشان دهید (یعنی دائماً برای جلب توجه “تلاش” دارند)
خلق و خوی، عقاید و باورهای زودگذر را تجربه کنید. 
برای جلب توجه به دیگران نیاز دارید تا شاهد نمایش عاطفی آنها باشند
از رفتارهای تحریک آمیز جنسی برای کنترل دیگران یا جلب توجه استفاده میکنند
تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک
از آنجایی که HPD می‌تواند علائمی مشابه سایر اختلالات روانپزشکی و بیماری‌های پزشکی داشته باشد، پزشک شما احتمالاً ابتدا یک تشخیص افتراقی برای رد سایر اختلالات یا شرایط پزشکی که ممکن است باعث علائم شوند انجام می‌دهد.

 
طبق DSM-5، برای تشخیص HPD، یک فرد باید پنج یا بیشتر از علائم زیر را داشته باشد:

ناراحتی در موقعیت هایی که در آن مرکز توجه نیستید
تعامل با دیگران که اغلب با رفتارهای اغواکننده یا تحریک آمیز جنسی نامناسب مشخص می شود
به سرعت در حال تغییر و بیان سطحی احساسات هستید
به طور مداوم از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه به خود استفاده می کند
سبک گفتاری که بیش از حد امپرسیونیستی و فاقد جزئیات است
خود نمایشی، نمایشی بودن و ابراز اغراق آمیز احساسات را نشان می دهد
به راحتی تحت تأثیر دیگران یا شرایط قرار می گیرد
روابط را صمیمانه تر از آنچه هست می داند
HPD در مقابل BPD
همپوشانی زیادی بین ویژگی های اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD) و اختلال شخصیت مرزی (BPD) وجود دارد، به طوری که برخی از کارشناسان معتقدند که HPD ممکن است در واقع از BPD قابل تشخیص نباشد.

بر اساس تحقیقات مشاوره روانشناسی آویژه در DSM-5، “اگرچه مرزی را می توان با توجه طلبی، رفتار دستکاری و احساسات در حال تغییر مشخص کرد، اما با خود ویرانگری، اختلالات عصبانیت در روابط نزدیک و احساس مزمن پوچی عمیق و اختلال هویت مشخص می شود.” .

شرایط دارای شباهت هایی هستند از جمله:
ویژگی‌های احساساتی که به سرعت در حال تغییر و واکنش هستند را به اشتراک بگذارید

با رفتار تکانشی مرتبط هستند

با بیان بسیار قوی احساسات مشخص می شوند

برخی از پزشکان استدلال می کنند که کیفیت این علائم در HPD در مقابل BPD متفاوت است - به ویژه اینکه تغییر سریع احساسات در HPD با همان عمق و شدت احساسات در BPD تجربه نمی شود. با این حال، متخصصان دیگر استدلال کرده اند که HPD و BPD لزوماً اختلالات متمایز نیستند.

با این حال، علیرغم پیش‌بینی‌ها مبنی بر حذف تشخیص HPD در DSM-5، اینطور نبود، و بنابراین تشخیص خاص و منحصر به فرد خود باقی می‌ماند.

علل و عوامل خطر
اگرچه علت دقیق اختلال شخصیت هیستریونیک مشخص نیست، اما تصور می شود که این اختلال به دلیل ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. ژن‌های شما ممکن است شما را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت آسیب‌پذیر کند و یک موقعیت زندگی ممکن است باعث رشد واقعی شود.

ژن ها:
برخی از ویژگی های شخصیتی ممکن است توسط والدینتان از طریق ژن های ارثی به شما منتقل شود. گاهی اوقات به این صفات، خلق و خوی شما گفته می شود

محیط: 
محیط شما شامل محیطی است که در آن بزرگ شده‌اید، رویدادهایی که رخ داده و روابط با اعضای خانواده و دیگران.

سایر عوامل مرتبط با افزایش خطر ابتلا یا ایجاد اختلالات شخصیت عبارتند از:

سبک فرزندپروری، به ویژه مرزهای ناسازگار یا بیش از حد افراطی
والدینی که رفتارهای نمایشی یا فرار را مدل می کنند
سابقه خانوادگی اختلالات روانپزشکی، مصرف مواد یا اختلالات شخصیتی
ترومای دوران کودکی
شرایط مرتبط
اختلال شخصیت هیستریونیک نیز  با سایر اختلالات شخصیتی مرتبط است از جمله: 

اختلال شخصیت مرزی (BPD)
اختلال شخصیتی خودشیفتگی
اختلال شخصیت وابسته
اختلال علائم جسمی
تنها چند مطالعه وجود دارد که وقوع همزمان HPD و BPD را بررسی کرده است. یک مطالعه نقل شده نشان داد که HPD اغلب با BPD رخ می دهد. در مطالعه دیگری که از یک نمونه جامعه استفاده کرد، حدود 10٪ از افراد مبتلا به BPD معیارهای HPD را نیز داشتند.
درمان اختلال شخصیت هیستریونیک
درمان اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب دشوار است، تا حدی به این دلیل که افراد مبتلا به این عارضه اغلب تنها زمانی به دنبال درمان هستند که این اختلال برای آنها مشکلات عمده یا استرس ایجاد کند. هنگامی که به دنبال کمک هستید، درمان ممکن است شامل روان درمانی، داروها یا ترکیبی از این دو همراه با تغییر سبک زندگی باشد.

روان درمانی
روان درمانی می تواند در درمان HPD موثر باشد، زیرا می تواند به کاهش پریشانی عاطفی، بهبود عزت نفس و افزایش مهارت های مقابله ای فرد کمک کند. روان درمانی حمایتی بهترین درمان انتخابی است. این رویکرد بر بهبود عزت نفس، کاهش پریشانی عاطفی و بهبود مهارت های مقابله ای تمرکز دارد.

گروه درمانی و خانواده درمانی به طور کلی توصیه نمی شوند زیرا علائم HPD مانند جلب توجه از اعضای گروه و علائم اغراق آمیز ممکن است در فضای گروهی ایجاد یا بدتر شوند.
دارو درمانی
در حالی که هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان اختلال شخصیت هیستریونیک وجود ندارد، ممکن است از داروها برای درمان اختلالات عاطفی یا نوسانات خلقی، خشم، گریه، اضطراب و افسردگی که اغلب همراه با این اختلال هستند استفاده شود. هر گونه افسردگی یا اختلالات اضطرابی مرتبط را می توان با داروهای ضد افسردگی درمان کرد.

درمان جامع نگر
تکنیک‌های ذهن آگاهی، از جمله یوگا، تای چی، و بیوفیدبک نیز ممکن است به افراد مبتلا به اختلالات شخصیت کمک کند تا احساسات درونی خود از جمله تکانشگری و واکنش‌پذیری عاطفی را کنترل کنند.

مقابله با HPD
افراد مبتلا به HPD اغلب کمتر تشخیص داده می شوند و تحت درمان قرار نمی گیرند، بنابراین شاید بهترین راه برای بهبود علائم، ابتدا شناسایی آنها باشد. با درمان مناسب، می توانید یاد بگیرید که علائم را مدیریت کنید و یک برنامه مراقبت از خود برای بهبود کیفیت زندگی ارائه دهید، از جمله:

ایجاد برنامه غذایی و خواب ثابت
به طور منظم ورزش کنید
پرهیز از مواد مخدر و الکل
کمک گرفتن از دوستان و خانواده قابل اعتماد برای نگه داشتن شما در مسیر
برای کمک 
اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده به اختلال شخصیت هیستریونیک مبتلا باشد، تشویق آن شخص به کمک گرفتن بسیار مهم است. بدون درمان حرفه ای، بعید است که علائم و تأثیرات مرتبط با آنها بر روابط بهبود یابد. تمام تلاش خود را برای یادگیری در مورد HPD، از جمله علائم و درمان، انجام دهید تا بتوانید فرد مورد علاقه خود را بهتر درک کنید و از آن حمایت کنید.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اختلال شخصیت هیستریونیک دست و پنجه نرم می کنید، برای کسب اطلاعات در مورد امکانات پشتیبانی و درمانی در منطقه خود، با مرکز مشاوره آویژه تماس بگیرید.

منبع 

برای منابع بیشتر در مورد سلامت روان، به پایگاه داده ما https://psychology.avije.org/ مراجعه کنید.

آیا نگران از دست دادن یکی از والدین یا مرگ شریک زندگی خود هستید؟

چگونه می توانم نگران از دست دادن عزیزی نباشم؟

ترس از دست دادن عزیزان ما

تلاش برای متوقف کردن کامل اضطراب یا نگرانی نتیجه معکوس دارد و در نهایت بیشتر از همیشه به موضوع فکر می کنیم.

پس اولین قدم می تواند پذیرش باشد. بپذیرید که در مورد از دست دادن عزیزانتان اضطراب دارید. سپس موارد زیر را امتحان کنید:

1. فهرستی از همه نگرانی های خود تهیه کنید.
اضطراب قدرتمند است زیرا احساس می‌کند که کنترلی ندارد و افکار ما را به مارپیچ‌های بی‌پایان می‌فرستد. اما اگر وقت بگذاریم و بنشینیم و روی کاغذ بنویسیم پشت این اضطراب چیست؟ زندگی ما کمتر از آن چیزی که فکر می کنیم خارج از کنترل است.

در صورت از دست دادن عزیزتان چه اتفاقاتی بدتر می افتد؟ اینکه جایی برای زندگی یا کسی برای صحبت کردن ندارید؟ راه حل های ممکن برای هر مشکل چیست؟

2. آنچه را که قبلاً از دست داده اید، شناسایی کنید.
شما ممکن است انعطاف پذیرتر از آنچه فکر می کنید باشید. از دست دادن بخشی از زندگی است و احتمالاً قبلاً با موفقیت در برخی از آنها پیمایش کرده اید و از طرف دیگر عبور کرده اید.

چیزهایی را که واقعاً برایتان ارزش قائل بودید و از دست داده اید، بنویسید، خواه دوست دوران کودکی خود را ترک کند یا باید از مدرسه ای فارغ التحصیل شود که دوست داشتید در آن باشید. ببینید آیا می توانید به یاد بیاورید که برای عبور از این ضرر و بازگشت به عقب چه کردید.

3. ذهن آگاهی را تمرین کنید.
تمرکز حواس تکنیکی است که به شما کمک می‌کند در لحظه حال بمانید، به‌جای اینکه نگران آینده‌ای باشید که می‌توانید کنترل کنید و گذشته‌ای که نمی‌توانید تغییر دهید. ما می توانیم برای آنچه درست در مقابل ما قرار دارد بیشتر سپاسگزار باشیم.

«راهنمای ذهن آگاهی» آسان را در مقالات مشاوره روانشناسی آویژه بخوانید و از همین امروز شروع به تمرین کنید.

4. در مورد مرگ و مردن بیاموزید.
شهرهای بزرگ اکنون دارای آنچه به عنوان «کافه‌های مرگ» شناخته می‌شوند، دارند. اینها گردهمایی هایی برای مردم است که بیایند و درباره ترس خود از مرگ و مردن با یک «دولای مرگ»، کسی که این روند را درک می کند، صحبت کنند. حتی چیزهای ساده ای مانند یادگیری نحوه برگزاری مراسم تشییع جنازه و نحوه عملکرد فرآیند سوگواری می تواند روندی را که همه ما در مقطعی با آن مواجه می شویم را ابهام کند.

از یک «کافه مرگ» دیدن کنید، در مورد تجربیات دیگران بخوانید، یا از افرادی که می‌شناسید که سوگواری را پشت سر گذاشته‌اند بخواهید داستان خود را به اشتراک بگذارند.

5. در مورد ترس خود با دیگران صحبت کنید.
ممکن است بخواهید خودتان اضطراب خود را با عزیزتان در میان بگذارید. اگر این ایده بد به نظر می رسد، یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده را امتحان کنید.

آیا احساس می کنید هیچ کس نگرانی شما در مورد از دست دادن یک عزیز را درک نمی کند؟ سپس با یک مشاور صحبت کنید. اگر دانشجو هستید ممکن است مدرسه شما مشاوره رایگان یا کم هزینه داشته باشد، یا محل کار شما ممکن است چندین جلسه رایگان داشته باشد. اگر بالای 18 سال دارید، می توانید مشاوره خصوصی آویژه را رزرو کنید، با درمانگرانی که اکنون با هر بودجه ای در دسترس هستند.

انواع ترس از دست دادن عزیزان چیست؟
فوبیا از دست دادن عزیزان دو نوع کلی دارد: فوبیا سالم و ناسالم. در ادامه هر یک را بررسی خواهیم کرد.

فوبیا سالم
این ترس کم و بیش در وجود همه انسان‌ها نهفته است. طبیعی است که ما نگران از دست دادن عزیزانی باشیم که زندگی خود را با آن‌ها گذرانده‌ایم و نقش مهمی در زندگی ما ایفا کرده‌اند. زمانی که افراد دچار این ترس می‌شوند اگر زندگی آن‌ها مختل نشود و تنها به دنبال درک حقیقت مرگ باشند جای نگرانی نیست و ترسی سالم به حساب می‌آید.

فوبیا ناسالم
بیماری ترس از دست دادن عزیزان زمانی خطرناک می‌شود و به درمان نیاز دارد که شما به طور دائم در حال فکر کردن به آن هستید، دچار اضطراب می‌شوید و نمی‌توانید کارهای خود را به درستی انجام دهید. در صورتی که این ترس پیشرفت کند و با افکار خود به آن شاخ و برگ بدهید علائمی همچون تپش قلب، ناراحتی معده، اختلالات خواب یا خوردن نیز برای شما به وجود می‌آید. در نتیجه این نوع ترس، ناسالم است و باید به فکر درمان فوبیا از دست دادن عزیزان باشید و در صورت لزوم به مشاوره روانشناسی مراجعه کنید.

منبع:

https://psychology.avije.org/

https://www.harleytherapy.co.uk/counselling/fear-of-losing-loved-ones.htm

سعی کنید به عشق نوجوان خود فرصتی دوباره بدهید.
شاید ملاقات اولیه یا اولین برداشت شما از آنها کمتر از حد ایده آل باشد. یا شاید شما فقط جزییات شریک نوجوان خود را شنیده اید و به تعصبات یا عقاید خاصی در مورد آنها پایبند هستید.

توصیه ما در مرکز مشاوره فمیلیکو این است که تلاش کنید تا عشق نوجوان خود را بهتر بشناسید. زمان با کیفیتی را با آنها بگذرانید، سعی کنید با آنها گفتگو کنید و در مورد آنها بیشتر بدانید. سپس، فرضیات خود را در مورد آنها ارزیابی کنید.

پرهیز از سرزنش کردن نوجوان
عشق در نوجوانی از نظر روانشناسی می‌تواند خطرساز باشد. به همین دلیل توصیه می‌شود به هیچ عنوان آن‌ها را سرزنش نکنید. سرزنش والدین باعث سلب اعتماد نوجوان نسبت به شما می‌شود. پس بهتر است فرزند خود را سرزنش نکنید تا نوجوان بتواند به شما اعتماد کرده و به راحتی صحبت کند.

ایجاد رابطه دوستانه با فرزند خود و صمیمیت بیشتر
همان‌طور که می‌دانید نوجوانان با دوستان و افرادی که تفکری نزدیک به آنان دارند به خوبی ارتباط برقرار کرده و احساساتشان را با آن‌ها در میان می‌گذارند. در نتیجه در نحوه برخورد با نوجوانی که عاشق شده باید سعی کنید یک رابطه دوستانه با او تشکیل دهید و صمیمیت را افزایش دهید و او را در قالب یک دوست راهنمایی کنید.

پرهیز از جنگ و ستیز
از آنجایی که عاشق شدن در نوجوانی بسیار حساس است و باید به درستی با آن برخورد شود، نباید با جنگ و ستیز و خشونت با نوجوان رفتار کرده و او را منع کنید. زیرا با این کار باعث می‌شوید نوجوان از شما دوری کرده و بیشتر به فردی که به او علاقه‌مند است جذب شود. در نتیجه اگر پدر و مادری هستید که روی خشم خود کنترل ندارید، می‌توانید از مشاوره روانشناسی برای این کار کمک بگیرید.

اگر رابطه سمی شد، مخالفت خود را ابراز کنید.
مطمئن شوید که مثال‌ها و برداشت‌هایی را ارائه می‌دهید تا از مخالفت خود با رابطه نوجوان خود حمایت کنید. با نوجوان خود در مورد رابطه صحبت کنید تا مخالفت خود را ابراز کنید یا به آنها هشدار دهید که فکر می کنید ممکن است این رابطه سمی باشد یا بر آنها تأثیر منفی بگذارد.

اگر فکر می‌کنید که عشق نوجوانتان خطری برای ایمنی یا سلامتی او است، نوجوانتان را تشویق کنید که به رابطه پایان دهد.

تا زمانی که شریک نوجوان شما قانون را زیر پا نگذارد یا از حد خود فراتر رفته باشد، نمی توانید نوجوان خود را مجبور به پایان دادن به رابطه کنید. اما، مطمئناً می توانید امتحان کنید. زمانی که نوجوانتان بیرون می‌رود را محدود کنید، نظارت کنید که با چه کسی بیرون می‌رود و دسترسی به تلفن و اینترنت او را محدود کنید تا توانایی او در برقراری ارتباط با دوست پسر یا دوست دختر خطرناک یا ناسالم را کاهش دهید.

در صورت لزوم، نوجوان خود را به فرد جدیدی معرفی کنید.
زمانی که زمان کافی سپری شد و اگر فرزندتان پس از جدایی کمتر بدخلقی یا ناراحت به نظر می رسد، توجه نوجوان خود را به شخص جدیدی جلب کنید.

اگر نوجوان شما با فردی قرار می گیرد که شما او را قبول ندارید، جلب توجه به افراد دیگر و سایر روابط احتمالی می تواند راه خوبی برای پایان دادن به یک رابطه بد باشد و به نوجوان خود نشان دهید که افراد سالم و مثبت دیگری در دسترس هستند.

نوجوان خود را به معاشرت با دوستان دیگر یا علایق بالقوه عشقی تشویق کنید و فعالیت هایی را انجام دهید که شریک فعلی او را درگیر نمی کند تا فرصت بیشتری برای ملاقات با فرد جدید داشته باشد.

آموزش رابطه صحیح و حد و حدود آن به نوجوان
اگر نوجوان شما در حال تجربه عشق در سنین نوجوانی است و افکار ازدواج را در سر می‌پروراند، باید با او در این زمینه صحبت کنید. با او درباره مشکلاتی که در ازدواج در سن پایین وجود دارد گفتگو کنید و به او تفهیم کنید که احساسات و روابط حد و حدود خود را دارند و نباید زندگی او را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد. بلکه اگر قرار است این حس و رابطه حفظ شود باید به گونه‌ای باشد که باعث رشد و پیشرفت او شود نه مانع آن!

تنها نگذاشتن نوجوان
به دلیل روحیه حساس یک نوجوان و بروز احساسات شدید نباید او را تنها بگذارید. در این مواقع نوجوان به راحتی نمی‌تواند احساسات خود را بیان کند، به خلوت کردن و تنهایی تمایل دارد و مواردی از این قبیل که باعث می‌شود کودک افسرده شود و حتی به خود آسیب برساند. در نتیجه نباید او را تنها بگذارید، بلکه باید با او کاملا منطقی و با مهربانی صحبت کنید تا نوجوان شما آرام‌تر شود.

احترام به احساس نوجوان
عشق دوران نوجوانی برای اکثر افراد اتفاق افتاده است. اگر این حس را در فرزند خود مشاهده کردید باید به او احترام گذاشته و به درستی او را راهنمایی کنید. اگر از اشتباه نوجوان خود اطمینان دارید باید با زبان خوش و به دور از خشونت و محدودیت با او رفتار کنید. زیرا اگر مستقیم به او بگویید که دارد اشتباه می‌کند قطعا نتیجه عکس خواهد داشت و حس لجبازی را در او بیدار خواهید کرد!

منبع:

مشاوره فمیلیکو

https://moshaverehkhanevadeh.blogsky.com/https://www.wikihow.com/Cope-when-Your-Teenager-Falls-in-Love

خیانت، دروغ و احساسات آزاردهنده می تواند به طور قابل توجهی بر یک رابطه صمیمی تأثیر بگذارد. به گفته استیون استوسنی در مقاله familico.ir، “درمان خیانت“، در واقع، درد عاطفی اغلب با درد جسمی قابل مقایسه است، زمانی که نقض اعتماد رخ می دهد. کار کردن بر احساسات خود به دلیل از بین رفتن اعتماد به زمان و تلاش هر دو طرف نیاز دارد. اگر شما و همسرتان برای ترمیم رابطه به توافق رسیده‌اید، ارتباط آزاد می‌تواند به شما کمک کند تا پایه‌های یک رابطه طولانی‌مدت و موفق را بسازید.

مشکل را مشخص کن
به گفته رابرت وایس در مقاله فمیلیکو “درک رابطه جنسی، ی، زمانی که زوج ها از طریق خیانت، دروغ کار می کنند، مردان و زنان اغلب دوره ای از بی ثباتی عاطفی را پشت سر می گذارند که در آن خود را سرزنش می کنند و به احساسات و شهود خود شک می کنند. خیانت به عنوان تروما (PTSD) ایجاد میشود. در حالی که مردان ممکن است در حالت تدافعی قرار بگیرند و برای انکار یا پردازش اطلاعات به استدلال تکیه کنند، زنان ممکن است با واکنش‌های بیش از حد احساسی واکنش نشان دهند که می‌تواند منجر به جر و بحث یا اتهام شود. به طور مستقیم و آشکارا به مشکل رسیدگی کنید، نه اینکه آن را زیر فرش جارو کنید. ، مشاور ازدواج و خانواده در وب‌سایت familico.ir، می‌گوید حتی اگر اعتراف به یک خیانت یا دروغ دشوار باشد، اما این یک گام ضروری برای ترمیم اعتماد در رابطه است. در مورد خیانت به جای نادیده گرفتن آن بحث کنید، تا بتوانید در مورد اینکه اعمال دیگری چه احساسی در شما ایجاد کرده است صحبت کنید.

علت را بررسی کنید
اگر یکی از شما یا هر دوی شما نیاز به پنهان کاری اسرار دارید، این احتمال وجود دارد که رابطه در مسیری دشوار با احساس خشم و عدم اطمینان ادامه یابد. بررسی کنید که چرا و چگونه خیانت رخ داده است تا ریشه مشکل را پیدا کنید. اگر احساس می کنید در این رابطه گرفتار شده اید یا خفه شده اید، این احساس را با شریک زندگی خود در میان بگذارید. ممکن است هر دوی شما برای احساس استقلال بیشتر نیاز به ایجاد مرزها یا زمان تنهایی داشته باشید. الگوهای ارتباطی خود را بشناسید و هنگام برقراری ارتباط با یکدیگر از رفتارهای تدافعی خودداری کنید. در صورت بروز اختلاف نظر، در مورد مسائل اساسی در رابطه با یک میانجی یا مشاور حرفه ای بحث کنید. بهبودی ایده آل پس از خیانت به ایجاد اعتماد به یکدیگر بستگی دارد، اما مهمتر از آن، یادگیری اعتماد به غرایز خود، جستجوی حمایت یا مشاوره رابطه و تمرکز بر مراقبت از خود برای ایجاد حس خود.

اعتراف به اشتباه

هیچ کس کامل نیست و هر دوی شما باید این را درک کنید. حتی اگر اعتراف به اشتباه چالش برانگیز است، لازم است که نقش خود را برای حرکت به جلو بپذیرید. به شریک خود نشان دهید که مایلید با پذیرفتن نقش خود در شکست یا خیانت، اعتماد خود را دوباره بازسازی کنید. رندی کانلی برای شرکت‌های کن بلانچارد می‌گوید، وقتی مردم شجاعت پذیرش عیب‌ها را به دست می‌آورند، نشان‌دهنده مراقبت واقعی از شخص دیگری است. اگر افراد خیانت دیده تصمیم بگیرند که دوباره به این رابطه متعهد شوند، بازگرداندن آرامش و اعتماد واقعی به همسر زمان می برد. اگر با دروغ به اعتماد همسرتان خیانت کردید، بپذیرید که بازسازی دوباره اعتماد به زمان نیاز دارد. با این حال، نشان دادن مهربانی های واقعی او و اطمینان بخشیدن به تعهد شما به یک رابطه صادقانه، به بهبودی هر دوی شما کمک می کند. اولین قدم را با در اختیار گرفتن عیوب خود بردارید و احتمالاً همسرتان نیز همین کار را خواهد کرد.

عذرخواهی کنید، ببخشید و ادامه دهید
یک عذرخواهی صادقانه نشان می دهد که شما از کارهای خود پشیمان هستید. با عذرخواهی و شناسایی کارهایی که از آنها پشیمان هستید، حرکت به سمت بازسازی یک رابطه سالم را آغاز کنید. اگر شریک زندگی شما عذرخواهی می کند، موافقت کنید که او را ببخشید و آماده شوید تا خیانت را پشت سر بگذارید. رها کردن درد در گذشته دری را برای شروع رابطه با یک لوح تمیز باز می کند. به گفته لیندا و چارلی بلوم در مقاله خیانت فمیلیکو، “خیانت: فقط در مورد خیانت نیست"، وقتی زوج ها از بهانه و توجیه رفتار خود اجتناب می کنند، می توانند یک رابطه آسیب دیده را به یک رابطه مقدس تبدیل کنند. در واقع، بحرانی که پس از خیانت رخ می‌دهد، بسیاری از زوج‌ها را به درک عمیق‌تری از یکدیگر سوق داده است که در نتیجه روابط قوی‌تر و پیوند قابل اعتمادتری ایجاد می‌شود.

برای همسرتان بهترین باشید
یکی از مهم ترین دلایل خیانت مردان و زنان در زندگی مشترک، برآورده نشدن نیازها و خواسته ها توسط همسرشان است. به همین دلیل برای رفع نیازهای خود وارد رابطه دیگری می‌شوند و به فرد سوم پناه می‌برند بلکه خلاء های عاطفی و جنسی خود را برطرف کنند. بنابراین برای جلوگیری از خیانت و به ویژه برای جلوگیری از خیانت مرد سعی کنید نقاط ضعف خود را بشناسید و در رفع آن ها تلاش کنید. البته منظور ما این نیست که خودتان را به خاطر همسرتان کاملا تغییر دهید بلکه یعنی برای بیشتر شدن صمیمیت میان خود و همسرتان تا جایی که امکان دارد خودتان را به ایده آل های یکدیگر نزدیک کنید.

برای سازگاری با همسرتان تلاش کنید
همه انسان ها با بالا رفتن سن دچار تغییراتی می‌شوند که به مرور زمان بر روی رابطه با شریک زندگیشان تاثیر می‌گذارد. بهتر است برای تفاهم و شناخت بیشتر و همچنین رشد خود و همسرتان برنامه هایی مانند خواندن کتاب آموزشی، رفتن به سیمینارهای خانواده و … در نظر بگیرید و برای پیشرفت و بهبود زندگی مشترکتان تلاش کنید.

منبع:

http://khanevadehekhoob.parsiblog.com/

فمیلیکو

https://oureverydaylife.com/say-husband-reconnect-after-affair-25362.html